Jacek Dłużewski

Jacek Dłużewski

(ur. 1966 w Zielonej Górze, mieszkający i tworzący w Krakowie) – polski malarz, rysownik i pedagog artystyczny. Studiował w latach 1986–1989 w PWSSP we Wrocławiu, a następnie na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, gdzie w 1992 roku uzyskał dyplom w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego. Związał się ze Stowarzyszeniem Artystycznym „Otwarta Pracownia” w Krakowie, a od wielu lat prowadzi własną pracownię rysunku i malarstwa na ASP we Wrocławiu.

Dłużewski specjalizuje się w cyklach malarskich i rysunkowych, które eksplorują zagadnienie „podróży w sztuce” – zarówno dosłownej, jak i metaforycznej. Jego prace czerpią z natury, historii, podróży, filozofii i literatury; często odwołują się do koncepcji ikony i metafizyki realności. Zrealizował między innymi cykle inspirowane motywami kolejowymi, Bliskim Wschodem, morzem czy górami, konfrontując obraz rzeczywistości z ideą i kontemplacją.

Laureat licznych nagród i stypendiów – m.in. Nagrody Głównej im. E. Gepperta (1993), trzykrotnego stypendium Ministerstwa Kultury (2003, 2005) oraz wyróżnienia w konkursie Lexmark European Art Prize (2003). W 2007 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego, a od 2011 pełni funkcję profesora nadzwyczajnego ASP im. E. Gepperta we Wrocławiu, gdzie prowadzi Pracownię Rysunku.

Artysta prezentował swoje prace na ponad trzydziestu wystawach indywidualnych (m.in. „Malarstwo: ostatnie 15 lat” w Krakowie, „Trans‑lokacje” w Zielonej Górze) oraz w prestiżowych ekspozycjach zbiorowych w Polsce i za granicą (m.in. BWA Wrocław, CSW Zamek Ujazdowski, Bunkier Sztuki, Kunsthalle Erfurt). Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych, w tym Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze.

Jacek Dłużewski łączy precyzyjną, syntetyczną formę z refleksyjnym, intelektualnym podejściem, prowadząc dialog między fenomenem podróży a głębią zmysłowego doświadczenia.